top of page

ANDACHTEN FÜR JEDEN TAG: DEUTSCH-UNGARISCH-RUMÄNISCH-31:08::2025

  • Autorenbild: Josef maranathabald@yahoo.com
    Josef maranathabald@yahoo.com
  • 31. Aug.
  • 5 Min. Lesezeit
ree

ANDACHTEN FÜR JEDEN TAG: DEUTSCH-UNGARISCH-RUMÄNISCH 

<<Als aber Paulus und seine Begleiter von Paphos abgefahren waren, kamen sie nach Perge in Pamphylien. Johannes aber sonderte sich von ihnen ab und kehrte nach Jerusalem zurück>>. Apostelgeschichte 13,13


Der Übergang der führenden Stellung von Barnabas auf PaulusBei der Abreise von der Insel Zypern tritt eine beachtenswerte Änderung in der Bezeichnung der Apostel ein. Bisher hatte es gelautet: <<Barnabas und Saulus>> (V. 2. 7). In der Voranstellung des Namens Barnabas war dessen leitende Stellung ausgedrückt. Nun heißt es: <<Paulus, und die um ihn waren>>. Nicht allein pflegt von jetzt ab in der Regel der Name Paulus voranzustehen, sondern hier wird des Barnabas Name überhaupt nicht genannt; er tritt als einer der in Paulus' Begleitung stehenden Personen mehr zurück. Das Hervortreten der dem Paulus verliehenen Gnadengaben, besonders seine Vollmacht in der Überwindung des Elymas, haben offenbar die Wirkung gehabt, dass man ihn mehr und mehr als das <<auserwählte GÖTTLICHE Rüstzeug>> (Apostelgeschichte 9, 15) und den geistlichen Führer anerkannte.

Dieser Wechsel in der Führerstellung hat uns mancherlei zu sagen: Im Blick auf Paulus lernen wir hier: Wen GOTT zum Führer erwählt hat, der wird auch zur rechten Zeit in die IHM bestimmte Stellung gelangen. Er braucht sich nicht selbst darum zu bemühen. Paulus hatte in Antiochien als letzter der am Wort dienenden Brüder seinen Platz eingenommen (Apostelgeschichte 13, 1). Nie hat er sich selbst vorgedrängt, nie war er darauf bedacht, eine leitende Stellung zu erlangen. Nun fällt ihm solche durch GOTTES Leiten wie von selbst zu. Andere sehen in ihm den von GOTT gegebenen Führer. Wer so in eine Führerstellung kommt, zu dem darf man Vertrauen haben.

Wer sich aber selbst dazu vordrängt, pflegt nicht von GOTT berufen zu sein. (Josua 3, 7; 4, 14; Sprüche 15, 33 b). Eine ganz andere Lehre gibt uns dieser Wechsel in der geistlichen Führerschaft im Blick auf Barnabas. Lasst uns die Demut dieses Knechtes GOTTES bewundern, der stillschweigend anerkannte, dass sein großer Mitarbeiter Paulus ihn an GOTT-verliehenen Gaben weit übertraf.

Nicht jeder hätte dies ertragen können. Auch <<Männer voll Glaubens und HEILIGEN GEISTES wie Barnabas (Apostelgeschichte 11, 24) können sich oft sehr schlecht von einer hervorragenden Stellung im Reich GOTTES trennen. Auch sie zeigen sich in diesem Stück oft als Menschen.

Ob Barnabas von Gedanken des Neides und der Eifersucht angefochten wurde, wissen wir nicht. (1. Samuel 18, 6 - 8). Aber eins ist klar: Er muss GOTT und nicht seine eigene Ehre gesucht haben; er muss auf die Förderung des GÖTTLICHEN Reiches und nicht seiner eigenen Machtstellung bedacht gewesen sein, sonst wäre er nicht so willig weiterhin mitgegangen. Wohl dem, der es wie Barnabas ertragen kann, dass sein Name, der früher an erster Stelle stand, in die zweite Stelle rückt. Wehe dem, der sich in solchem Fall gekränkt und beleidigt zurückzieht. (3. Johannes 9, 1; 1. Petrus 5, 5; Lukas 9, 46 - 48; Jakobus 3, 13 - 17).

 

Autor: Alfred Christlieb (* 26.02.1866; † 21.01.1934) deutscher Theologe

JESUS CHRIST IS LORD!!! - SOLI DEO GLORIA!!! 


ÁHÍTATOK MINDEN NAPRA: NÉMETÜL-MAGYARUL-ROMÁNUL

<<Elhajózván pedig Páfusból Pál és kisérői, Pergába, Pámfiliának városába menének. János azonban elválván tőlük, megtére Jeruzsálembe>>. ApCsel 13:13


A vezetés átadása Barnabásról PálraCiprus szigetéről való távozásuk után figyelemre méltó változás történt az Apostolok megnevezésében. Korábban így szólt: <<Barnabás és Saul>> (2., 7. vers). Barnabás nevének elsőbbsége a vezető szerepét fejezte ki. Most így szól: <<Pál és akik vele voltak>>. A Pál név nemcsak hogy általában megelőzi a nevet, de itt Barnabás nevét egyáltalán nem említik; ő egyike Pál kísérőinek. A Pálnak adott kegyelmi ajándékok megjelenése, különösen az Elimasz-hegy legyőzésében szerzett hatalma, nyilvánvalóan növelte az elismertségét <<ISTEN választott eszközeként>> (ApCsel 9:15) és lelki vezetőként.

Ez a vezetésben bekövetkezett változás sok mindent mond számunkra: Pálra tekintve ezt tanuljuk: Akit ISTEN vezetőnek választott, az a megfelelő időben el is éri a számára kijelölt pozíciót. Nem kell magának törekednie rá. Pál Antiókhiában foglalta el helyét, mint az utolsó Testvér, aki az Igét hirdette (ApCsel 13:1). Soha nem erőltette magát előre, soha nem törődött azzal, hogy vezető pozíciót érjen el. Most, ISTEN vezetése által, egy ilyen pozíció mintha magától jönne el hozzá. Mások ISTEN által adott vezetőnek tekintik. Aki így vezető pozíciót ér el, abban megbízhatunk.

De aki előre törekszik, azt általában nem ISTEN hívja el. (Józsué 3:7; 4:14; Példabeszédek 15:33b). Ez a lelki vezetésben bekövetkezett változás teljesen más tanulságot ad nekünk Barnabással kapcsolatban. Csodáljuk ISTEN e Szolgájának alázatát, aki csendben elismerte, hogy nagyszerű munkatársa, Pál, messze felülmúlta őt ISTENTÖL kapott ajándékokban.

Nem mindenki bírta volna ezt elviselni. Még a <<hit és SZENTLÉLEK emberei>>, mint Barnabás (ApCsel 11:24), is gyakran nagyon nehezen válnak meg ISTEN Országában betöltött kiemelkedő pozíciójuktól. Ők is gyakran emberi mivoltukról árulkodnak ebben a részben.

Hogy Barnabást gyötörték-e az irigység és a féltékenység gondolatai, azt nem tudjuk. (1Sámuel 18:6-8) De egy dolog világos: ISTENT kellett keresnie, és nem a saját dicsőségét; az ISTENIi Ország előmozdításával kellett foglalkoznia, és nem a saját hatalmi pozíciójával, különben nem folytatta volna ilyen készségesen. Boldog, aki Barnabáshoz hasonlóan elviseli, hogy a neve, amely egykor az első helyen állt, a második helyre kerüljön. Jaj annak, aki ilyen esetben visszahúzódik, megsértődik és zúgolódik. (3János 9:1; 1Péter 5:5; Lukács 9:46-48; Jakab 3:13-17).


Szerző: Alfred Christlieb (* 1866. február 26.; † 1934. január 21.) német teológus

JESUS CHRIST IS LORD!!! - SOLI DEO GLORIA!!! 


DEVOȚIUNI ZILNICE: GERMANĂ-MAGHIARĂ-ROMÂNĂ

<<Pavel şi tovarăşii lui au pornit cu corabia din Pafos şi s-au dus la Perga în Pamfilia. Ioan s-a despărţit de ei şi s-a întors la Ierusalim>>. Faptele Apostolilor 13:13


Tranziția conducerii de la Barnaba la PavelLa plecarea lor din insula Cipru, a avut loc o schimbare notabilă în denumirea Apostolilor. Anterior, se scria: <<Barnaba și Saul>> (versetele 2, 7). Precedența numelui lui Barnaba exprima conducerea sa. Acum se scrie: <<Pavel și cei ce erau cu el>>. Nu numai că numele Pavel precede de obicei numele, dar aici numele lui Barnaba nu este menționat deloc; el este una dintre persoanele care îl însoțesc pe Pavel. Apariția darurilor harului acordate lui Pavel, în special autoritatea sa în biruința Muntelui Elima, a avut evident efectul de a-i spori recunoașterea ca <<instrument ales al lui DUMNEZEU>> (Faptele Apostolilor 9:15) și lider spiritual.

Această schimbare de conducere are multe de spus: Privind la Pavel, învățăm aici: Oricine DUMNEZEU a ales ca lider va obține și poziția desemnată pentru el la momentul potrivit. Nu trebuie să se străduiască el însuși pentru aceasta. Pavel își ocupase locul în Antiohia ca ultimul dintre frații care slujeau Cuvântul (Faptele Apostolilor 13:1). Nu s-a forțat niciodată înainte, nu a fost niciodată preocupat să obțină o poziție de conducere. Acum, prin călăuzirea lui DUMNEZEU, o astfel de poziție îi vine ca de la sine. Alții îl văd ca pe un lider dat de DUMNEZEU. Cine obține astfel o poziție de conducere poate fi de încredere.

Dar cine se forțează, de obicei, nu este chemat de DUMNEZEU. (Iosua 3:7; 4:14; Proverbe 15:33b). Această schimbare de conducere spirituală ne oferă o lecție complet diferită în legătură cu Barnaba. Să admirăm smerenia acestui slujitor al lui DUMNEZEU, care a recunoscut în tăcere că marele său colaborator Pavel l-a întrecut cu mult în Darurile date de DUMNEZEU.

Nu toată lumea ar fi putut îndura asta. Chiar și <<oamenii credinței și ai DUHULUI SFÂNT>>, precum Barnaba (Faptele Apostolilor 11:24), adesea găsesc foarte greu să se despartă de o poziție proeminentă în Împărăția lui DUMNEZEU. Și ei se dezvăluie adesea ca oameni în acest pasaj.

Dacă Barnaba era chinuit de gânduri de invidie și gelozie, nu știm. (1 Samuel 18:6-8) Dar un lucru este clar: El trebuie să-L fi căutat pe DUMNEZEU și nu propria sa slavă; trebuie să fi fost preocupat de înaintarea Împărăției Divine și nu de propria sa poziție de putere, altfel nu ar fi continuat atât de bine. Fericit este cel care, asemenea lui Barnaba, poate suporta ca numele său, care odinioară ocupa primul loc, să fie retrogradat pe locul doi. Vai de cel care, într-un astfel de caz, se retrage, fiind ofensat și insultat. (3 Ioan 9:1; 1 Petru 5:5; Luca 9:46-48; Iacov 3:13-17).


Autor: Alfred Christlieb (* 26 februarie 1866; † 21 ianuarie 1934) Teolog german

JESUS CHRIST IS LORD!!! - SOLI DEO GLORIA!!! 

 
 
 

Kommentare


bottom of page